Op 30 januari 1649 werd het hoofd van de Engelse koning Charles I 'met één houw' van zijn romp gescheiden. Het vonnis, waarin Charles onder meer beschuldigd werd van hoogverraad, werd door 59 samenzweerders ondertekend. Een van hen was Oliver Cromwell die de volgende jaren het land als 'Lord Protector' zou besturen. In 1660 werd de monarchie hersteld en besteeg Charles' zoon als Charles II de troon. Iedereen die in de tien jaar dat Cromwell en zijn zoon het land hadden geleid met hen had samengespannen, kreeg via de 'Act of Oblivion' gratie, behalve de 59 ondertekenaars van het vonnis. Zij werden genadeloos opgejaagd.
In Regicide, wat moord op een monarch betekent, beschrijft Robert Harris, auteur van een reeks sterke historische thrillers over de Tweede Wereldoorlog maar ook over Cicero en de affaire-Dreyfus, hoe de klopjacht op twee ondertekenaars van het vonnis, de legerofficieren Edward Whalley en William Goffe, zich voltrok. Zij vluchtten naar de nieu…Lees verder
Op 30 januari 1649 werd het hoofd van de Engelse koning Charles I 'met één houw' van zijn romp gescheiden. Het vonnis, waarin Charles onder meer beschuldigd werd van hoogverraad, werd door 59 samenzweerders ondertekend. Een van hen was Oliver Cromwell die de volgende jaren het land als 'Lord Protector' zou besturen. In 1660 werd de monarchie hersteld en besteeg Charles' zoon als Charles II de troon. Iedereen die in de tien jaar dat Cromwell en zijn zoon het land hadden geleid met hen had samengespannen, kreeg via de 'Act of Oblivion' gratie, behalve de 59 ondertekenaars van het vonnis. Zij werden genadeloos opgejaagd.
In Regicide, wat moord op een monarch betekent, beschrijft Robert Harris, auteur van een reeks sterke historische thrillers over de Tweede Wereldoorlog maar ook over Cicero en de affaire-Dreyfus, hoe de klopjacht op twee ondertekenaars van het vonnis, de legerofficieren Edward Whalley en William Goffe, zich voltrok. Zij vluchtten naar de nieuwe kolonies in Noord-Amerika waar ze onderdoken bij 'puriteinse' families die leefden volgens de strengste religieuze wetten. Harris baseerde Regicide op uitgebreid bronnenonderzoek. Het enige fictieve personage dat hij opvoert is Richard Nayler, de man die de twee voortvluchtige samenzweerders opjaagt en dat niet alleen vanuit een politieke overtuiging doet, maar vooral omdat hij daarvoor een heel persoonlijke reden heeft.
Plastische gruwel
Wie niet meteen vertrouwd is met de complexe achtergrond van de Engelse burgeroorlogen in de 17de eeuw, heeft aan Harris een goede gids. Hij combineert een sterke plot met een genuanceerd inzicht in hoe de politieke, maatschappelijke en religieuze situatie haast elk jaar leek te veranderen. Regicide is echter meer dan een historische roman over de 'grootste klopjacht van de 17de eeuw'. Harris brengt het harde leven van de mensen die zowel in Londen als in de nieuwe kolonies probeerden te overleven op een overtuigende manier in beeld. Uiterst plastisch beschrijft hij de gruwel van de executie en de godsdienstwaanzin van zij die geloofden dat in 1666, verwijzend naar het 'duivelsgetal' uit de Bijbel, de wereld zou vergaan.
Regicide is een van Harris' beste boeken en een schoolvoorbeeld van hoe je boeiende geschiedenis in een indringend verhaal verpakt.
Vertaald door Rogier van Kappel, Cargo, 463 blz., 24,99 €. Oorspr. titel: 'Act of oblivion'.
Verberg tekst