Ze is een centrale figuur in het leven van veel kleuters: de juf. Het mag dan ook niet verwonderen dat Liesbet Slegers een boekje aan haar wijdt: de leerkracht en het leven op school passen binnen de brede waaier van herkenbare thema's die ze in haar peuter- en kleuterverhalen bestrijkt. Bovendien sluit deze titel aan bij een reeks rond beroepen, waarin eerder al De brandweerman (Clavis, 2007) en De tandarts (Clavis, 2007) verschenen. Naar meesters moet je in de Vlaamse kleuter- en basisscholen tegenwoordig wel even zoeken, en dus worden ze hier enkel tussen haakjes vermeld.

De tekst van De juf is geschreven vanuit een kleuterperspectief, in de wij-vorm. Zoals steeds zijn de jonge personages die Liesbet Slegers afbeeldt een toonbeeld van het enthousiaste, brave en leergierige kind. Vooral de leuke kanten van de school worden dus in de verf gezet. Af en toe klinkt de volwassene duidelijk door in de brave kinderstemmen: wanneer de kinderen bv. vertellen dat je door te schrijven of te rekenen leert werken met je hoofd, of dat de juf het ook 's avonds nog druk heeft wanneer ze thuis haar lessen voorbereidt. De kleurrijke prenten tonen een eigentijdse leerkracht, en allemaal kinderen met lachende gezichtjes. Als er al eens een traantje vloeit, dan staat de juf meteen klaar om te troosten of om de ruziemakers te verzoenen. Zoals steeds beeldt Slegers enkel de essentie van een situatie af in haar illustraties: enkele lijntjes volstaan om uitdrukking te geven aan een emotie, en de achtergronden zijn dan wel altijd fel gekleurd maar blijven sober.

De juf is een handig boekje om kleuters voor te bereiden op hun eerste schooldagen, of om met schoolgaande kinderen over hun dag en hun juf te praten. Wel is het verhaal af en toe wat verwarrend. Want dezelfde juf die de kleuters voorleest in de kring, leert even later de kinderen uit het eerste leerjaar lezen en schrijven. Als blijkt dat ze ook nog eens zelf gymles geeft, dan snap je wel dat deze juf op het eind van het jaar een cadeau verdiend heeft. Voor het overige is dit een informatief maar onopvallend boekje, dat in de eerste plaats mikt op herkenbaarheid, maar verder geen verrassingen biedt. [Vanessa Joosen] Verberg tekst

Informatief prentenboek in vrij groot formaat over het beroep c.q. de werkzaamheden van een juf (meester). Naast de taken/het lesgeven in de kleuterklas is er ook aandacht voor haar troostende rol bij problemen, de voorbereiding van de lessen en een kort inkijkje in het leren van oudere kinderen. De tekst - beschreven vanuit het perspectief van de kleuter - is summier (ca. vijf regels per bladzijde) en op de linkerpagina afgedrukt. Daarboven is een kleinere vierkante illustratie afgedrukt in dezelfde techniek (dikomlijnde figuren, ingekleurd met gouache) als de paginagrote illustratie op de rechterbladzijde. De gestileerde tekeningen, bolle gezichten waarbij de expressie wordt weergegeven met enkele streepjes en puntjes, vormen in combinatie met het vrolijke kleurenpalet een aantrekkelijk visueel geheel. Ter afsluiting wordt op een dubbele bladzijde het maken van een afscheidscadeautje voor de juf (een kroon), uitgelegd in acht stappen. Onder meer bruikbaar om kinderen voor te bereiden op de basisschool. Stevige en inhoudelijk sympathieke uitgave voor kinderen vanaf ca. 3 jaar. In dezelfde opzet verschenen ook uitgaven over de brandweer en de tandarts*. Verberg tekst

Dit boekje maakt deel uit van een educatieve reeks informatieve prentenboeken voor kleuters die een aantal beroepen in beeld brengt. In dit boek komt de juf aan bod. Want het is zij die ons alles leert op school (of de meester). De juf draagt geen uniform, tekent met krijt op het bord en bij de grote kinderen schrijft ze er cijfers en letters op. ’s Morgens staat de juf alle kinderen op de speelplaats op te wachten. Ze leest verhalen voor, knutselt en geeft ook gymles. Juf is er ook om te troosten (zij is de enige die bij een ruzie een oplossing weet). Na schooltijd moet de juf ook nog werken. Daarom mag juf op het einde van het schooljaar verwend worden. Het boek sluit af met een knutseltip om een kroon te maken voor de juf. Het boek bevat geen verhaal maar somt louter op wat er op school zoal gebeurt en wat de rol van de juf is. Op de rechterpagina staat een grote prent die uitbeeldt wat er in de tekst staat, die op de bladzijde links staat. Boven dit stukje tekst staat telkens een kleine tekening die een detail uit de tekst in beeld brengt. Het boekje biedt heel wat woordenschat aan, die een kleuter kan voorbereiden op het naar school gaan. De uitwerking en invulling is echter vrij stereotiep. Het stoort me bv. dat de juf de enige is die een oplossing kan bieden in conflictsituaties. Ze wordt onkreukbaar en heroïsch in beeld gebracht. Dit boek voedt bovendien de commercie rond de juf of meester die “iets” moet krijgen op het einde van het schooljaar, al gaat het hier om een zelfgemaakt cadeautje.
Verberg tekst