Er was eens een prinsesje en haar naam was Pom Ti Dom (Ze heette stiekem Mieke, maar die naam die vond ze stom.) Ze had oranje haren en een paardje met een bles. Daar kon ze goed op rijden, want ze was al bijna zes." Zo begint Pom Ti Dom viert Sinterklaas, een boek over een prinsesje dat steeds haar zin krijgt. Alles verandert echter als de Goede Sint in haar leven verschijnt.
Dit is geen gewoon prentenboek, al richt het zich wel tot de oudste kleuters. Het is langer, en bevat meer tekst, al was dat niet per se nodig. Zestien dubbele bladzijden is al erg lang, en bovendien heeft het boek een ronduit fletse spanningsboog. Het verhaal is op rijm geschreven, wat het ritme en meer vaart geeft, maar toch, het is niet genoeg om de slappe verhaallijn recht te trekken. De introductie van Pom Ti Dom begint erg aardig, maar de ellenlange opsommingen zijn meestal niet op niveau en vooral ten gunste van de rijm. Het centrale probleem is duidelijk: Pom Ti Dom is een verwend nest en moet …
Lees verder
Er was eens een prinsesje en haar naam was Pom Ti Dom (Ze heette stiekem Mieke, maar die naam die vond ze stom.) Ze had oranje haren en een paardje met een bles. Daar kon ze goed op rijden, want ze was al bijna zes." Zo begint Pom Ti Dom viert Sinterklaas, een boek over een prinsesje dat steeds haar zin krijgt. Alles verandert echter als de Goede Sint in haar leven verschijnt.
Dit is geen gewoon prentenboek, al richt het zich wel tot de oudste kleuters. Het is langer, en bevat meer tekst, al was dat niet per se nodig. Zestien dubbele bladzijden is al erg lang, en bovendien heeft het boek een ronduit fletse spanningsboog. Het verhaal is op rijm geschreven, wat het ritme en meer vaart geeft, maar toch, het is niet genoeg om de slappe verhaallijn recht te trekken. De introductie van Pom Ti Dom begint erg aardig, maar de ellenlange opsommingen zijn meestal niet op niveau en vooral ten gunste van de rijm. Het centrale probleem is duidelijk: Pom Ti Dom is een verwend nest en moet veranderen. Met de hulp van Sinterklaas lukt dat, en het verhaal krijgt ook weer vaart vanaf het moment dat de Sint zich aandient. Jammer genoeg is dat pas op het einde.
Pom Ti Dom viert Sinterklaas is het eerste kinderboek van Kim van Kooten en dat is voelbaar. Het idee is goed, het verhaal bevat veel humor, maar het is allemaal niet op niveau. Een zin als "Prinsessen hebben van zichzelf een groot gevoel voor drama" is bovendien niet gericht tot een vijfjarige.
Noëlle Smit verraste al eerder met haar illustraties, en dat doet ze nu opnieuw. Als je haar werk goed bekijkt, ontdek je een hele waaier aan technieken: aquarel, ecoline, pen en krijt. Toch blijft alles steeds op een samenhangende manier gecombineerd. Het is een feest om naar deze prenten te kijken, de vreugde spat ervan af, het barst van details, zonder ook maar ergens overladen aan te doen. Smit is dan ook een meester in evenwicht en ze weet het wit van het blad uitstekend te gebruiken.
Met zijn rood-witte cover, bijna vierkante formaat en harde kaft is dit een boek dat je als een van de eersten uit de rekken haalt. Ben je een volwassene die van kinderboeken houdt, dan is de kans reëel dat je met dit boek naar de kassa loopt om er thuis van te genieten. Zoek je een boek voor een kleuter dan leg je het, na wat twijfelen, waarschijnlijk terug. Want hoewel dit zeker een charmant boek is, houdt het onvoldoende rekening met zijn publiek. [Sandrine Lambert]
Verberg tekst