David Walliams is de vrolijke bedenker en acteur van de tv-serie 'Little Britain'. De jongen in de jurk is zijn debuutroman voor tienplussers. De auteur vertelt het verhaal van Dennis, die gepassioneerd is door voetballen en mode. Dennis heeft een hardwerkende, stoere papa en een twee jaar oudere broer John. Zijn mama liep weg. Van alle foto's die papa van haar verbrandde, kon Dennis er één redden. Hij koestert de foto om nog iets van warmte te kunnen voelen in hun huis. Gelukkig heeft hij een hele goede vriend en voetbalkompaan Darvesh, een Sikh-jongen. Als Dennis, die houdt van glossy modefotografie, een 'Vogue' koopt, is papa héél kwaad: zoiets is voor meisjes! Per toeval raakt Dennis in gesprek met het mooiste meisje van de school, Lisa, die twee jaar ouder is en kleding ontwerpt. Ze wil een grap uithalen met de school: van Dennis een Denise maken en haar vervolgens voorstellen als haar Franse pennenvriendin. Even gaat het goed, maar dan wordt Dennis ontmaskerd en geschorst, en dat net voor de belangrijke interscholenvoetbalwedstrijd! Via allerlei slinkse trucs zal Dennis toch kunnen meespelen, wat meteen het begin is van een hele reeks positieve veranderingen.
David Walliams laat het verhaal kabbelen over 211 pagina's, met zowel aandacht voor de innerlijke gedachten en de twijfels van Dennis, als voor de knotsgekke nevenpersonages zoals de winkelier Raj, de directeur Hawtrey of de lerares Frans Windsor. Ook de typetjes van de neerslachtige papa en de superenthousiaste mama van Darvesh zijn prettig neergezet.
De jongen in de jurk leest vlot: het tekstblok per pagina is vrij klein, de marges zijn ruim en de interlinie is tamelijk groot. In zijn overbekende, ietwat slordige zwart-witte schetsstijl evoceert Quentin Blake de verschillende scènes. Op de achterflap staat een foto van Walliams te midden van zijn belangrijkste personages. De flaptekst belooft een "grappig, verrassend en soms zelfs ontroerend" verhaal, en dat is De jongen in de jurk echt allemaal. [Bieke Verlinden] Verberg tekst

Dennis (12) woont met zijn wat sikkeneurige vader en broer John. Hun moeder is weggegaan. Dennis houdt van voetballen, maar ook van talkshows en het tijdschrift Vogue. Hij is gek op mooie dameskleding. Als hij op een dag moet nablijven, ontmoet hij het mooiste meisje van de school, Lisa. Zij nodigt hem bij haar thuis uit om Vogues te bekijken en de ontwerpen die ze zelf gemaakt heeft. Ze besluiten een grap uit te halen: Dennis gaat als Franse uitwisselingsscholier Denise mee met Lisa naar school. Het rechttoe rechtaan verhaal is in vlotte stijl geschreven. Het einde is wel heel wensvervullend. De verteller maakt af en toe een rechtstreekse, vaak grappige opmerking tegen de lezer: 'Hoge hakken zijn wel even wennen. Niet dat ik uit ervaring spreek, beste lezer. Ik heb het van horen zeggen.' Het taalgebruik is eenvoudig, op een paar Franse zinnen na, maar die begrijpt zelfs de auteur niet, zegt hij. De bladspiegel is heel overzichtelijk met grote marges en veel tekeningen in de bekende schetsmatige, humoristische stijl van de illustrator. De boodschap (die er niet te dik op ligt) is, dat je mag zijn wie je wilt zijn en dat anderen dat maar moeten accepteren. Vanaf ca. 10 jaar. Verberg tekst